Tradycyjnie - jak to bywa zresztą od wielu tysiącleci - miał nastąpić koniec świata. Opisy tego wydarzenia, te ogólne i te wchodzące w detal, są nieco rozczarowującym obrazem ludzkiej wyobraźni. Są niezmienne od wieków, wskazują na szalenie pesymistyczną rysę i ograniczenia u ludzi pracujących w tego typu prognozach. Widać w nich wyraźne inspiracje literaturą klasyczną, która jest - jak się okazuje - wiecznie świeża.

Oczywiście najklasyczniejszą propozycją na koniec świata jest potop. Wydaje się jednak, że nie ma on dziś takiej siły perswazyjnej jak ongiś. W czasach, gdy na całym bożym świecie istniała tylko jedna łódź, a widzialny horyzont był granicą, poza którą nie zapuszczał się najodważniejszy z obieżyświatów, potop - owszem - przekonywał do głębszej refleksji. Jak się zresztą okazało, nielicznych. Potop był tematem grozy dla wielkich wizjonerów, a ...