Po rozłące Wniebowstąpienia łatwo było zamknąć się w nostalgicznym kręgu wspomnień, by przywoływać niepowtarzalny urok lat spędzonych wspólnie z Jezusem. Tymczasem Jedenastu okazuje nadzwyczajną umiejętność otwarcia na zmienioną sytuację. Podejmując nowe wyzwania, nie usiłują zatrzymywać minionego czasu. Nie próbują tworzyć wspólnoty, która zlekceważy prawo wzrostu i będzie nieruchomo trwać w miejscu rozłąki, w myśl zasady "stójcie i narzekajcie".

"Poszli", bo dynamizm natury Kościoła wyraża się w odważnym wyjściu naprzeciw nowych wyzwań. Nie trzeba obawiać się nowych szlaków ani reagować lękiem na tereny, którym obca była wcześniej Ewangelia Chrystusa. Trzeba iść i ukazywać głęboki sens nowych zadań. Trzeba "głosić Ewangelię wszędzie" - to znaczy nie szukać uprzywilejowanych sektorów ani nie przywoływać tęsknot, w których miała wyrażać się domniemana...