Skłonność do sylwestrowych podsumowań, połączona z głęboką wiarą, że zmiana cyfry w dacie wiąże się w tajemniczy sposób z otwierającym się przed nami zupełnie nowym wachlarzem możliwości, ma bez wątpienia wiele źródeł. Jednym z głównych wydaje się jednak obecne w niemal każdej kulturze przekonanie, że pomiędzy światem zdarzeń naturalnych – ruchami planet, zmianą pór roku i innymi fenomenami przyrody – a światem spraw ludzkich istnieje jakieś powinowactwo. Że, w szczególności, struktura i rytmika – nadające kosmicznym poruszeniom uporządkowaną formę, uchwytną w obserwacji oraz poddającą się matematycznej rachubie – taktują również losy społeczeństw i jednostek. W sposób esencjalny, a zarazem najbardziej usystematyzowany wciela to przekonanie astrologia, jedna z najstarszych dziedzin ludzkiej refleksji, rozciągająca się gdzieś pomiędzy mitem a filozofią. Jest w astrologii ten postulat...