Rosyjska klasyka głosi, że „prawdę” da się wyrazić tylko treściami metafizycznymi, teologicznymi, a jej poznanie musi mieć charakter ponadrozumowy i irracjonalny. „Rosji rozumem się nie pojmie” – ile razy to słyszeliśmy?
Czy faktycznie rosyjska historia jest rozdarta, intuicyjna i zbudowana z paradoksów? W Rosji wciąż mamy do czynienia z silnym poczuciem odrębności, wyjątkowości względem reszty Europy. Poczucie to, zakorzenione w mentalności i kulturze, także dziś przejawia się w poczuciu szczególnego posłannictwa, jakie Rosja ma rzekomo do spełnienia, oraz w religijno-duchowym sposobie przeżywania własnych dziejów, przy równoczesnej ujemnej ocenie zachodniej kultury, religii, stosunków społecznych i stylu życia. Rosjanie nie tylko nie chcą naśladować zachodniej kultury, ale wręcz negują jej dorobek. W kontrze do niego budują swoją tożsamość.

Mocarstwo jak...