Mieszkaliśmy tam razem przez cztery lata, w kołchozowym mieszkaniu na pierwszym piętrze. Babka i matka, ewakuowane po Powstaniu z Warszawy do podkrakowskiej wsi Leszczyna, przywędrowały na Krupniczą wiosną 1945 roku i otrzymały do dyspozycji jeden pokój, z własną łazienką, co było nieopisanym szczęściem. Ja, odnaleziona w Siedlcach, pojawiłam się w Krakowie później i wtedy przydzielono nam drugi pokój. W trzecim mieszkała żona Michała Rusinka z córką Basią. Rusinek, autor "Burzy nad brukiem", po Powstaniu Warszawskim, którego był uczestnikiem, został wywieziony do obozu koncentracyjnego i rodzina rozpaczliwie czekała na jego powrót. W czwartym pokoju osiedliły się panie Brzozowskie: stara, drobniutka i krucha pani Antonina z Kolbergów, wdowa po Stanisławie Brzozowskim, z niezamężną córką Anną - polonistką.

Najmniejszy pokoik z widokiem na podwórze i na...