Pamiętam spotkanie z kompozytorem w krakowskiej PWST przed trzema laty. Górecki zgodził się na nie, by dowiedzieć się czegoś od studentów, młodych ludzi teatru. Chciał, żeby to oni opowiedzieli mu o świe-cie, który go fascynował i fascynuje, a z którym nie miał zbyt częstego kontaktu (napisał jedynie muzykę do spektakli Jerzego Jarockiego - „Wieży samotności” Roberta Ardreya i „Papierowej laleczki” Artura Millera z 1959 i 1960 roku). Pamiętam też wakacje spędzane przed prawie dziesięciu laty w podzakopiańskim Zębie. Kiedy wracaliśmy popołudniami z górskich wypraw, mijaliśmy dom i ogród kompozytora, w którym ten ciągle coś porządkował i pielił, czegoś doglądał. Sam na sam z przyrodą, roślinnością i naturą.

Górska izolacja

6 grudnia kompozytor skończy siedemdziesiąt lat. Wtedy też w Katowicach planowany jest koncertowy „maraton”: przez cały dzień będziemy...