W orszaku Maryny Mniszchówny, poślubionej nowemu carowi per procura w Krakowie w listopadzie 1605, Rożniatowski wyruszył do Rosji i stał się świadkiem “moskiewskich godów" w maju 1606, czyli krwawej rozprawy z Samozwańcem i wspierającymi go Polakami. Uszedł z życiem, trafił jednak na blisko dwa lata do niewoli. Dramatyczne dzieje Dymitra opisał w diariuszu, a po powrocie do Polski schronił się - na zaproszenie współwięźnia z Jarosławia, bernardyna Mariana Postękalskiego - w klasztorze w Kalwarii. Odnalazł tu nie tylko spokój, ale i powołanie: w 1618 r. złożył śluby w krakowskim klasztorze bernardyńskim, a trzy lata później przyjął święcenia kapłańskie.

Nim jednak człowiek światowy i uczestnik “dymitriady" przedzierzgnął się w mnicha, wyszły spod jego pióra dwa poematy o Męce Pańskiej, które otrzymujemy teraz w opracowaniu Janusza S. Gruchały (z jego wstępu...