Co roku w okolicach 1 listopada w internecie pojawiają się ciekawostki, narzekania i (zwykle średnio udane) żarty o tematyce okolicznościowej. Tak było i tym razem – kilkakrotnie w strumieniu wiadomości mignęło mi zdjęcie nagrobka czekającego na lokatora o nazwisku przypadkiem zbieżnym z danymi znanego polityka. Humor niskich lotów, choć nagrobek chyba prawdziwy; ale nie nazwisko było w nim najważniejsze. Pierwsze, co rzuciło mi się w oczy, to fakt, że napis nie był wycentrowany. Względem szeregu symetrycznych kolumn (bo był to nagrobek w stylu klasycyzującym) wyglądało to po prostu jak spartolona robota, tym bardziej że przy tak dużym wydatku, no i jednak wstyd na wieczność. Aż smutno.

Gdy pracowałam kilka lat temu nad książką „Wyroby”, poświęconą nieoczywistym przejawom ludzkiej pomysłowości, prof. Antoni Kroh podsunął mi pomysł na rozdział o kreatywności w branży...