Zdaję sobie sprawę, że dotykam problemu niesłychanie delikatnego. Bo dlaczegóżbym nie miała ze wszystkimi ludźmi dobrej woli ucieszyć się, że Kościół został tu oszczędzony i będzie mógł być wspomagany równie hojnie jak dotychczas? Sęk w tym, że tylko na pozór jest to decyzja przyjazna i obiecująca kościelnym instytucjom charytatywnym i pomocowym nie zagrożoną egzystencję. A naprawdę wpycha ona Kościół bez jego woli na pozycję bardzo, ale to bardzo niedobrą. Stawia go w sytuacji wątpliwego uprzywilejowania.

Co bowiem oznacza owa restrykcja sejmowa w odniesieniu do ofiarodawców? Że oczekuje się od nich teraz najwyższego stopnia bezinteresowności, którego oczywiście wszyscy w takim stopniu nie wykażą, albo nie potrafiąc, albo zwyczajnie nie będąc w stanie, albo i - to ludzkie przecież - nie chcąc. Ale - sugeruje ustawodawca - w odniesieniu do Kościoła możecie...