Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Dźwięki o wysokich częstotliwościach służą im nie tylko do echolokacji – również do komunikacji, o której nauka wciąż wie niewiele. Właśnie okazało się, że te ssaki w wysokich tonach zawierają informacje o swojej przynależności grupowej.
Z opisanych w „Animal Behaviour” badań chińskich uczonych wynika, że wśród nietoperzy występują dialekty wokalne odróżniające jedne kolonie od innych. Congnan Sun i współpracownicy porównali nawoływania terytorialne samców w 9 koloniach tego samego gatunku – płatkonosa zbrojnego. Analizy wykazały różnice w kilku parametrach, m.in. w zakresach częstotliwości charakterystycznych dla danej grupy. Stopnia zróżnicowania nie wyjaśniały czynniki klimatyczne, bliskość geograficzna ani spokrewnienie genetyczne.
Jeżeli nietoperze wykrywają rozbieżności, to mogą one ułatwiać im wykrywanie intruzów. By to sprawdzić, najpierw odtwarzano nietoperzom nawoływanie osobnika z jego grupy. Kiedy przestawał reagować, odtwarzano kolejne – osobnika z kolonii lub obcego. W pierwszym przypadku zareagowało 6 z 17 nietoperzy, w drugim – wszystkie. ©
