Giacomo nie kwapił się jednak do nauki; gdy od 1875 roku zaczął grać na organach w katedrze, mówiono, że chce wprowadzić teatr do kościoła. W 1880 roku został uczniem Ponchiellego i Bazziniego w mediolańskim konserwatorium; dyplomowe “Caprioccio sinfonico" spotkało się z pochlebnymi recenzjami mediolańskiej prasy. Pierwsze opery - “Le villi" (1884) oraz “Edgar" (1889) - przyniosły umiarkowany sukces. Przebojem stały się kolejne dzieła sceniczne: “Manon Lescaut" (1893), “La Boheme" (1896, libretto wg powieści Murgera), “Tosca" (1900), “Madame Butterfly" (1904). Sukcesem była też “La fanciulla del West" (premiera w MET 1910), mniejszym powodzeniem cieszyła się “La rondine" (1917).

Wyraźne zmiany stylistyczne pojawiły się w “Il trittico" (1918), na który składają się trzy jednoaktówki: “Il tabarro", “Suor Angelica" i “Gianni Schicchi". Pracę nad “Turandot" wg...