Niemożliwe? Ale się zdarzyło. Proboszczem w Stolinie był bowiem ks. Henryk Kazimierowicz (1896–1942), doktor filozofii i teologii, antropolog, etnolog, religioznawca, entuzjasta psychoanalizy, poliglota, kompozytor. Ekscentryk i abnegat mający wciąż kłopoty ze zwierzchnikami, przez co często zmieniał parafie. Przyjaciel autora „Szewców”. „Pańskie sztuki – pisał do Witkacego – przynajmniej w stosunku do mnie spełniły i spełniają swoje zadanie. Lektura tego typu wystarcza mi jako sztuka zupełnie. Nie wyobrażam sobie, żebym mógł bez niej żyć, gdyż stanowi przeciwwagę życia, przeżywanego nieraz z musu w jego najcieńszej warstewce, bez nadbudowy”. Pisarz szybko przekonał się do nieoczekiwanego wielbiciela i zgodził się pożyczać mu teksty sztuk celem sporządzenia kopii. Kazimierowicz zgromadził w ten sposób komplet dzieł scenicznych Witkacego, włącznie z tymi, które później zaginęły;...