Dopiero w połowie obecnej dekady postawiono w publicznym dyskursie znaki zapytania nad niewzruszonym dogmatem liberalnej demokracji jako projektem dla Polski. Wszystkie wcześniejsze próby antysystemowe, w postaci Leppera czy ultranacjonalistycznych marginesów właściwie były bez znaczenia, niezależnie od tego, jak bardzo się nimi straszono. Kampania 2005 r., z jej hasłem "liberalizm kontra solidaryzm", cały sprzeciw Platformy Obywatelskiej oraz Prawa i Sprawiedliwości wymierzony w dotychczasowy establishment były najbardziej widocznym przejawem końca zgody co do projektu liberalnego w takiej formie, w jakiej dominował on od początków uzyskania niepodległości.

To, co się dokonało w sferze politycznej, w języku publicznym, poprzedzone zostało dyskursem znacznie wcześniejszym i na znacznie wyższym poziomie niż kolejne hasła speców od marketingu politycznego....