O ile tutejszemu wydawcy będzie się chciało kopać z koniem, czyli z opornym rynkiem, który za to każdą pięćsetstronicową tandetę łyka jak gęś, byle miała angielskie lub skandynawskie nazwisko autora, ociekała wydzieliną z masakrycznie zdeformowanych trupów, a stróże prawa byli tylko odrobinę łagodniejsi w przemocy i nadużyciach od tych, których ścigają. Dlaczego nie pociąga nas w Polsce pełna życiowej werwy, sympatii do ludzi i uboga w gwałt saga komisarza z Vigaty?

No trudno, jestem z mniejszościowego Kościoła, którego kanon pism świętych właśnie się domyka: Andrea Camilleri, rocznik 1925, trafił dwa tygodnie temu w śpiączce do szpitala i jego stan odtąd nie ulega poprawie. Włoskie gazety drukowały wieść o tym wyżej od doniesień o bardzo poważnych sporach w koalicji rządzącej. Tylko piłka mogła być ewentualnie ważniejsza. W obecnej sytuacji należy założyć, że więcej już tomów...