Parsza Ki Tawo (nazwa pochodzi od początkowych słów "gdy wejdziesz") zawiera błogosławieństwa i przekleństwa, jakie czekają na lud Izraela w Ziemi Obiecanej. Mojżesz nakazał, by po przekroczeniu Jordanu część potomków Jakuba stanęła na górze Garizim, a część na górze Ebal. Ci pierwsi będą błogosławieni, a ci drudzy przeklinani. Prorok wymienia jedenaście wielkich przewin, które skończą się najgorszymi karami. Na pierwszym miejscu jest zrobienie posągu rzeźbionego lub lanego z metalu, lekceważenie ojca lub matki. Nie wolno obcować cieleśnie z żonami ojca, nie wolno łamać zakazu kazirodztwa, zakazane jest obcowanie z teściową. Z surową karą spotka się zabójstwo bliźniego. "Przeklęty będzie ten, kto sprawi, że niewidomy błądzi na drodze, (...) przeklęty, kto łamie prawo obcokrajowca, sieroty i wdowy" (27, 18-19). Za wierną i radosną służbę Bóg obiecuje obfitość dóbr wszelakich...