13 lipca
Następna stacja: „Ogrodowa” – dawniej (też w 1952, też w 1926) „Piast”, w XIX w. karczma bez tytułu, przed I wojną wręcz „Luisenhoff” – miejsce śmierci brata matki Adama Czyża. Poległ w gospodzie – daremnie próbuję dystansu. Adaś był nieszczęśnikiem i jego zupełna bezradność, bezbronność wobec życia, jego śmierć głupia (mądrej nie ma wcale, ale tak głupia, jak jemu przypadła, też się nie zdarza) nie pozwala opowiadać ani z dystansem, ani na luzie, ani nawet bezstronnie. Wspominam go, bo okropnym był biedakiem, bo „jego sprawa” zamiast obojętnieć i z pamięci pierzchać – wzmaga się i intensywnieje, bo jeszcze w naszych głowach czasem on sam się pokazuje, ale gdy nasze – moja i matki – głowy zgasną, o nim nikt nigdy nie wspomni.
Śmierć jego durna w przyczynie bezpośredniej – w kontekście zupełnej życiowej zapaści mniej durna? Lepiej się tłumaczy?...