Życie to krótka impreza, o której za chwilę przestanie się pamiętać” – w taki sposób zapowiadany był najnowszy film Noégo. Lecz „Vortex” nie jest dalszym ciągiem imprezowej orgii z „Climaxu” i powstał niejako wbrew cynizmowi tych słów. Reżyser „Nieodwracalnego”, „Wkraczając w pustkę” czy „Lux Æterna” tym razem nie zamierza prowokować, choć skierował kamerę na największe z możliwych skandali: na starzenie się, chorobę, śmierć. I zrobił to bez spodziewanej pornografizacji tematu czy wrodzonego efekciarstwa, za to z tkliwością rzadko spotykaną u tego twórcy.

Film rozpoczyna się od napisów końcowych, lecz nic już tutaj się nie odwróci, nic nie zatrzyma tytułowego wiru, innego końca nie będzie. Tak jak niczego nie uda się skleić w jeden obraz. Bohaterowie, przedstawieni w tej historii jako Ona i On, to bowiem schorowane małżeństwo w podeszłym wieku, niemal całkowicie zamknięte w...