Dla miłośników seriali pozostała Honoratką z „Czterech pancernych”, dla teatrologów – pierwszą na scenie Iwoną, księżniczką Burgunda według Gombrowicza, a dla fanów twórczości Jeremiego Przybory – niezapomnianym głosem, który każdej wiosny i jesieni przypominał sfrustrowanym rodzicom, że „trzeba by zalecić w czasie deszczu nie mieć dzieci”. Grała u Kazimierza Kutza, Andrzeja Wajdy, Stanisława Barei. Za rolę Felicji w ekranizacji opowiadania Kazimierza Brandysa „Jak być kochaną” w reż. Wojciecha Hasa została doceniona przez jury Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w San Sebastian. Nie sposób jednak wymienić wszystkich nagród i wyróżnień, które odebrała za swoją pracę od 1949 r. Jej biografia jest historią polskiego kina, teatru i telewizji.

CZYTAJ TAKŻE

ROZMOWA Z BARBARĄ KRAFFTÓWNĄ: Mama wpoiła mi zasadę: „ze swoimi problemami nie wychodzi się do ludzi”. Zamyka się je na klucz. Piękna szkoła – ta przedwojenna powściągliwość >>>