“Ubu" chce drażnić, nie zostawia suchej nitki na niczym i nikim. Pod maską zgrywy, naturalistycznej dosadności, abstrakcji i absurdu kryje prawdziwą grozę. W sztuce Alfreda Jarry prowokuje już pierwsze słowo - “merde", przerobione na “merdre", rozdrażniające poprzez charczące “r" (Ważyk tłumaczył je jako “żówno", Boy - “grrówno", u Pendereckiego i Jarockiego śpiewają “Schreise"). Catulle Mendčs po paryskiej prapremierze zanotował: “Ubu istnieje odtąd, niezapomniany. Nie pozbędziecie się go: będzie was straszył, będzie was zmuszał bez ustanku do pamięci, że był, że jest".

Wygłup gimnazjalisty

Historia Ubu rozpoczęła się około 1885 roku w gimnazjum w Rennes, gdzie uczniowie naśmiewali się z nauczyciela historii, a jeden z nich - Alfred Jarry - zrobił z niego bohatera sztuki dla teatru marionetek: “Ubu roi ou les Polonais". W...