Mówi się często w Kościele, że celibat - w przeciwieństwie do małżeństwa - jest życiem odniesionym bezpośrednio i całkowicie do Boga. Jak pisze Jan Paweł II: “życie konsekrowane nie polega jedynie na naśladowaniu Chrystusa całym sercem, na miłowaniu Go bardziej niż ojca i matkę, bardziej niż syna i córkę (por. Mt 10,37) - tego bowiem wymaga się od każdego ucznia; polega natomiast na przeżywaniu i wyrażaniu swej konsekracji przez poddanie Chrystusowi całej egzystencji, które upodabnia do Niego, i przez totalny wysiłek, który zapowiada - na miarę osiągalną w doczesności i zgodnie z różnymi charyzmatami - eschatologiczną doskonałość" (“Vita consecrata", 16). W następnym punkcie adhortacji ten “totalny wysiłek" przyrównany jest do “prawdziwej ofiary całopalnej".

Chrzest wystarcza

Tymczasem charakterystyczne cechy przypisywane w...