Niedawno zakończony Konkurs Chopinowski stał się okazją do przeprowadzenia kolejnej narodowej debaty na temat interpretacji spuścizny Chopina. Gorące dyskusje nad równowagą między muzykalnością a wirtuozerią, doborem właściwego tempa, Chopinowskim rubato, wreszcie realizacją polskości w mazurkach i polonezach podsycane były kontrowersyjnymi decyzjami jury. Część konkursowej publiczności i krytyków, którzy na miesiąc przemienili się w specjalistów od Chopina, ze współczuciem pochylała się nad gronem “wielkich odrzuconych", owych artystycznych indywidualności, które choć miały odwagę mówić głosem niewpisującym się w interpretacyjne kanony, grzeszyły często brakiem konsekwencji i nierównym poziomem wykonawczym.

Szczęśliwie polscy komentatorzy, zarówno ci ze skrzydła konserwatywnego, jak i liberalnego, zostali ostatecznie udobruchani, gdy okazało się, że...