U Panufnika w sposób bezpośredni, u Krzanowskiego otwiera się perspektywa metaforyzowania zamkniętych w dźwiękach uczuć. U Panufnika są geometryczne wręcz proporcje, liryczne melodie, a retoryka nostalgii jasna - muzyka w swej bezpośredniości prosta i zrozumiała.

W przypadku Andrzeja Krzanowskiego mamy prawdopodobnie do czynienia z arcydziełem (“III Kwartet smyczkowy"). Półgodzinny utwór nagrany w idealnym dla kameralistyki wnętrzu kościoła ewangelickiego w Mikołowie; z delikatnym pogłosem, akustyką pozwalającą dźwiękom wybrzmieć, współbrzmieniom zaiskrzyć, pizzicatowym szeptom zaistnieć. Utwór nagrał czołowy polski zespół - Kwartet Śląski; artyści, którzy w pozornej plątaninie fraz i motywów, w melodiach wijących się, urywanych i przecinanych znaleźli wspólną nić - nadrzędny dramaturgiczny sens.

Ich interpretacja sprawia, że napięte,...