Tata do niczego się nie nadawał. Ale może był dobrym człowiekiem. W końcu zostawił nam taką młodszą siostrę” – zdanie wypowiedziane przez jedną z córek zmarłego świetnie oddaje istotę najnowszego filmu Hirokazu Koreedy, w którym filozofia pogodnej akceptacji pozwala przetrwać największe traumy.

Historia brzmi zrazu jak naiwna współczesna bajka, z której wyretuszowano wszystkie ciemne plamy. Trzy dorosłe siostry odkrywają po śmieci ojca, który opuścił przed laty dom, że jest jeszcze ta czwarta – córka z drugiego małżeństwa, osierocona wcześniej przez matkę. Bohaterki nie tylko akceptują fakt istnienia najmłodszej siostry, która – jak by nie było – jest owocem zdrady i przypomina im o rozpadzie rodziny, ale jeszcze przygarniają ją pod swój dach. Zagubiona nastolatka Suzu trafia do sympatycznego babińca, mieszczącego się w starym drewnianym domu pośród owocowych drzew. Koreeda,...