Owrzodzone nogi, braki w uzębieniu, różne odcienie skóry, cudaczne stroje – tak wygląda amsterdamski chór bezdomnych, który ćwiczy właśnie partię z bachowskiej „Pasji według św. Mateusza”. Jest wśród nich młody, zarośnięty mężczyzna w rockandrollowej koszulce, który już za chwilę zawiśnie na krzyżu w otoczeniu innych bezdomnych udrapowanych w biblijne szaty. Przy dźwiękach „Können Tränen meiner Wangen”.
Nie jest przypadkiem, że uznany holenderski dokumentalista Ramón Gieling rozpoczyna swój najnowszy film od takich właśnie twarzy. W „Erbarme dich. Matthäus Passion Stories” reżyser przepisuje oratorium pasyjne na codzienne doświadczenia różnych ludzi, tych zwyczajnych i tych niezwykłych. Ów podział zostaje zresztą dość szybko unieważniony. Bo choć tuż obok mieszkańców społecznych nizin pojawiają się w filmie wybitni artyści: dyrygenci, reżyserzy operowi, śpiewacy, malarze,...