W przestronnej, długiej na sto metrów sali, na rozkładanych krzesłach usiadło ich około tysiąca. Na środek wyszedł krępy, krótko ostrzyżony dwudziestoparolatek. Zazwyczaj – na demonstracjach i pochodach – głośno skanduje przez megafon. Dziś też przyzwyczajenia biorą górę: Adam Małecki z Młodzieży Wszechpolskiej, choć dano mu mikrofon, kiedy mówi, to ciągle krzyczy.

Właśnie wspomina warszawski „Marsz Niepodległości” z 2011 r: – Postawiliśmy sobie cel: zorganizować imprezę, na której my, wynaradawiani, moglibyśmy się wszyscy spotkać. To się udało! – woła. – Przyjechały dziesiątki tysięcy kibiców. Policja dostała nowe pałki i tarcze, zbliżało się Euro, więc chcieli się popisać, miała być wielka pokazówka siły. Warto wspomnieć o fałszywym przekazie mediów. Zadyma trwała przecież tylko 20 minut! Po drodze spłonął jakiś tam wóz TVN-u – Małecki się uśmiecha. – Oczywiście, bardzo nam...