By nie mieszać już w to Chrobrego i Jagiellonów: czy w minucie czterdziestej trzeciej, gdy Papadopoulos wylatywał za friko z boiska? Sędzia, doktor Hiszpan – jak nazwał go docent Koziołek – z dziwnej musiał pociągnąć flachy. Dla niego to była fraszka, lecz w końcu szło o życie. Bo wiadomo, że za szczęście, które spadło do garnka za darmo, trzeba spłacić z procentami; fortuna żyje w systemie bankowym. Albo też zostaliśmy wyeliminowani w minucie czterdziestej szóstej, gdy pierwszych dwanaście podań do tyłu ujawniło gromko, niczym bicie kuranta w południe, jaki mamy plan na grę w przewadze? Albo zostaliśmy wyeliminowani kilka dni wcześniej, gdy UEFA decydowała o grze przy zadaszonym stadionie?

Nic nie rozumiem z meczu Polska–Grecja, kompletnie nic, zredukował moje IQ do poziomu gwarantującego co najwyżej obsługę prostych narzędzi, młota najlepiej. Co się stało w...