Żony i dzieci skarżą się, że w domu pojawił się ktoś zupełnie inny. Jaki? Zamknięty w sobie albo na odwrót: pobudzony ponad miarę, agresywny. Ci, którzy nie mieli kłopotów z alkoholem, zaczynają pić. Dialog? Nie ma go. Zastępuje go stwierdzenie: „A co ty widziałaś w życiu”. Propozycja pójścia do psychologa kwitowana jest słowami: „Chcesz zrobić ze mnie świra”.
Telefony z opisami podobnych scen odbiera Tomasz Kloc ze Stowarzyszenia Rannych i Poszkodowanych w Misjach Poza Granicami Kraju. Sam jest chorążym w stanie spoczynku: 12 grudnia 2003 r. był ciężko ranny w Iraku, z powodu wybuchu miny. 31 marca 2005 r. zwolniony ze służby.
Wspomnienia? Szpital, długotrwała rehabilitacja i świadomość, że za chwilę nastąpi „pożegnanie z bronią”.
OPOWIEŚĆ WETERANA
36 lat, trzy zmiany w Ghazni, w sumie półtora roku w warunkach wojennych:
„Wydarzenia na...