Na stepach wielkiego kontynentu północnego Laurazja, na terenie dzisiejszej Mongolii, 70 mln lat temu trzy dinozaury z rodziny owiraptorów kładły się do snu. Dla szybkiej orientacji: to skrzyżowanie tyranozaura i strusia, przy rozmiarze tego drugiego. Zwierzęta te ważyły ok. 45 kg, miały pierzasty ogon i charakterystyczny garb na czole, podobny do tego, jakie mają dziś kazuary.

Trzy młode owiraptory, prawdopodobnie rodzeństwo, położyły się na ziemi w pozycji z grubsza takiej, jaką przyjmują dzisiejsze strusie i emu, gdy zapadną w głęboki sen: z głową podwiniętą przy ciele, przykrytą skrzydłem. Zwierzęta przytuliły się też do siebie bokami, co zapewniało w nocy ciepło i zwiększało bezpieczeństwo. Robią to dziś choćby psy; analogiczne podłoże ma też typowe dla pingwinów zbijanie się w czasie burzy śnieżnej w ciasne skupiska.

Trzem owiraptorom nie było jednak dane ujrzeć...