Im wyższa pozycja Hebrajczyków w oczach Boga, tym surowiej lud będzie oceniany. Nie spełniając najwyższych kryteriów etycznych, a tylko te można stosować wobec wybranka, będzie miażdżony wozowymi walcami, jego domy będą burzone, na hakach i na wędkach zostanie powleczony. Troska o swoje dzieci wymaga osądu surowego i zdecydowanych kar. Da się wysnuć nawet wniosek mocniejszy: jeśli Bóg karze, to oznacza, że kocha i dba o lud Izraela. W Księdze Przysłów czytamy: „Bowiem karci Pan, kogo miłuje, jak ojciec syna, którego lubi”. (3, 12). Miłość wyraża się nie tylko w czułości, opiece, ale również wymaganiami i surowością.

W takim duchu rabin i lekarz z Majorki Simon Duran (żyjący na przełomie XIII i XIV wieku) pisał o cierpieniach Hioba. Zapewne też o swoich. Cudem ocalił życie w trakcie antysemickiego tumultu i uciekł do Algieru, gdzie po latach, nie mogąc pełnić tam roli medyka,...