Brazylijscy politycy jeszcze bardziej. Tymczasem zaskoczeniem nie jest to, że do protestów doszło (i jak), lecz że tak późno. Zaczęło się w São Paulo, gospodarczym sercu Brazylii, i rozlało na cały kraj tak, że jednego dnia w 460 miastach protestowało półtora miliona ludzi. Iskrą była podwyżka cen transportu publicznego, lecz manifestanci prędko wystąpili z frontalną krytyką wydatków publicznych na faraoniczne budowle przed Mundialem (2014) i Olimpiadą (2016). Trwający właśnie Puchar Konfederacji – próba generalna przed Mundialem – stał się okazją do pokazania rządzącym czerwonej kartki za politykę przerzucania kosztów megaimprez na obywateli, nierówny podział owoców wzrostu gospodarczego, korupcję i niedofinansowanie służby zdrowia i szkolnictwa.
Brazylia jest ofiarą własnego sukcesu. Podczas gdy w czasach prezydenta Luiza Inácio Lula da Silvy (2003-10) i teraz jego...