Słowa mają znaczenie. Dlatego projekt ustawy, która ma zalegalizować w Wielkiej Brytanii eutanazję, nazwano najzwyczajniej „Ustawą o pomocy w umieraniu” (Assisted Dying Bill). „Eutanazja” brzmi drastycznie, budzi złe skojarzenia, rodzi wątpliwości i opór. Umieranie to też nic przyjemnego, ale można przecież położyć nacisk na „pomoc”. A to zmienia perspektywę.
Czy taka pomoc jest potrzebna? Tak, gdy droga do kresu życia wiedzie przez chorobę i cierpienie, a na wyzdrowienie nie ma szans – dowodzą zwolennicy ustawy. Należy cierpiącym pomóc, by mogli odejść z godnością. Człowiek powinien mieć prawo sam podjąć decyzję, kiedy pożegna się z życiem – mówią oni, akcentując ostatnie cztery słowa.
Nie, ripostują przeciwnicy. Nie na tym polega pomoc, by prowadzić chorych do śmierci, lecz na tym, by otoczyć ich troską. Przerwanie życia to nie jest dobry sposób przerywania...