Bóg jest zawsze pierwszy. To się wydaje oczywiste, bo przecież wierzymy we wszechmoc Boga. Ale ważniejsze jest inne pierwszeństwo, nie tyle oparte na wszechmocy, co na miłości. Bóg jest zawsze pierwszy w miłości. To on przychodzi do nas, a nie my do Niego. To on obdarowuje miłością, łaską, zbawieniem.

W środku Wielkiego Postu liturgia przypomina nam słowa św. Pawła o Bogu bogatym w miłosierdzie, który umiłował nas, umarłych na skutek występków. Przypomina nam także, że „wszystko pochodzi od Boga, a nie od nas, aby się nikt nie chlubił”. Nawet dobre uczynki, jak pisze św. Paweł,„Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili”. Wielki Post winien być czasem naszych starań, umartwień, praktyk pokutnych. Ale przy tym wszystkim winien być czasem rozmyślania nad tajemnicą tego nieustannego pierwszeństwa Boga w miłości. Cokolwiek czynimy dobrego, jest z Boga: jeżeli potrafimy wytrwale...