Dorzucić chciałbym i moje trzy grosze, chociaż nie o gender, nie o tradycyjnych modelach, nie o homoterrorze, nie o deprawacji, nie o neobolszewizmie, nie o niszczeniu narodu zamierzam się tu rozwodzić.
Posunąłem się w latach, drogi Piołunie, i coraz mniejszą przyjemność czerpię z gier, zabaw i obyczajów nadwiślańskiego plemienia. Twemu pokoleniu owe rozrywki zostawiam, a sam, jak każda starzejąca się istota, zapadam się powoli w sobie, pogrążam się w obojętności wobec biegu spraw bieżących. Osuwam się ku zamierzchłym czasom, grzęznąc w mulistych wspomnieniach. Bliższe mi zdają się wydarzenia sprzed lat tysiąca niż piana, którą zwą aktualnością.
Pozwolisz zatem, że zacznę od drobiazgu, od niego zaś przejdę do spraw ogólniejszych. Otóż śmieszy mnie, gdy w Kościele mówią o Starym Cieśli per opiekun. Fakt, Nazarejczyka nie spłodził, Jego biologicznym ojcem nie był, ale... A...