Zwierzęta w teatrze to nie nowość. W „Kotlinie” Agnieszki Olsten chodzi jednak o inny niż zazwyczaj gatunek i sens ich obecności na scenie. Spektakl, oparty na prozie Olgi Tokarczuk „Prowadź swój pług przez kości umarłych”, podejmuje problem relacji ludzkich i nie ludzkich podmiotów, relacji nierównych, naznaczonych jednostronną przemocą, w których historia ludzi jest historią tryumfu, a zwierzęta zostają uprzedmiotowione. Obecność trzech psów na teatralnej scenie – Kolo, Santosa i Weny – jest w założeniu próbą nowego, bardziej równościowego podziału władzy. Jest próbą, jak zapowiadali twórcy, urzeczywistnienia na scenie wspólnoty, „doprowadzenia do realnego spotkania ludzi i zwierząt, po to, by odkryć prawdziwe warunki, stojące na drodze ku pojednaniu wszystkich bytów”.

SZCZEKANIE, BIEGANIE...
Trzeba powiedzieć od razu: ta próba jest daleko idącym...