Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
To początek drugiej powieści cyklu, którego bohaterką jest Zofia z Glodtów Szczupaczyńska, żona profesora anatomii krakowskiego uniwersytetu. Bezdzietna, znudzona monotonną mieszczańską codziennością, wyznająca dosyć konserwatywne poglądy dama debiutowała jako detektyw w „Tajemnicy Domu Helclów”. Zdobywając pierwsze doświadczenia w tej niełatwej roli, wykazała się intuicją, dociekliwością i sprytem. Teraz prowadzenie prywatnego śledztwa idzie jej znacznie sprawniej, ma też powód, by zaangażować się w nie ze szczególną pasją – ofiara to jej była służąca, która właśnie z niezrozumiałych powodów złożyła wymówienie.
W poprzedniej książce sporo miejsca zajęło wprowadzenie na scenę głównej postaci, przedstawienie jej charakteru i ukrytych pasji, a także sportretowanie środowiska, w którym Zofia się obraca. W „Rozdartej zasłonie” wypadki toczą się zdecydowanie szybciej, a profesorowa, zmuszona do poznania zupełnie jej obcych, a bardzo mrocznych stron ówczesnego krakowskiego życia i do skonfrontowania się z równie jej obcymi poglądami na kwestię społeczną, stopniowo pozbywa się gorsetu pani Dulskiej. Odważy się nie tylko pojechać na Dębniki (tam stoi willa Rożnowskich, a także pewien przybytek odwiedzany chętnie przez panów), ale nawet złożyć wizytę socjaliście Daszyńskiemu!
Powieść nie przypadkiem została zadedykowana Martinowi Pollackowi, austriackiemu autorowi „Cesarza Ameryki” – tym razem bowiem pieczołowite odtworzenie realiów epoki i krakowskiego tła służy dekonstrukcji idyllicznego mitu Galicji. Spokojny i cnotliwy Kraków okazuje się miejscem, do którego sięgają macki międzynarodowej sieci handlarzy żywym towarem. Autorka odwołuje się w posłowiu zarówno do Pollacka, jak i do sławnej „Nędzy Galicji w cyfrach” Stanisława Szczepanowskiego. Wprowadza też do powieści postać nadzwyczaj barwną, opisaną niegdyś przez Boya, mianowicie doktora Stanisława Teofila Kurkiewicza, pioniera seksuologii i twórcę własnej terminologii w tej dziedzinie. Rozmowy z doktorem Kurkiewiczem, obficie inkrustowane kryptocytatami z jego dzieł, to niejedyny, ale istotny powód, by sięgnąć po tę książkę.
Maryla Szymiczkowa, „wdowa po prenumeratorze »Przekroju« w twardej oprawie, królowa pischingera, niegdysiejsza gwiazda Piwnicy pod Baranami i korektorka w »Tygodniku Powszechnym«”, czyli wirtualny twór, powołany do życia przez pisarza Jacka Dehnela oraz historyka i tłumacza Piotra Tarczyńskiego, okazała się naprawdę zdolną autorką. A jej zasługi dla Krakowa rosną, choć tym razem bezkrytyczni chwalcy przeszłości nie będą pewnie zadowoleni. ©℗
MARYLA SZYMICZKOWA, ROZDARTA ZASŁONA, Znak, Kraków 2016, ss. 316.
