Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Pomimo bezsprzecznych naukowych dowodów na katastrofalne w skutkach zmiany klimatyczne, działania międzynarodowej społeczności w tej kwestii wciąż nie są wystarczające. Negocjacje klimatyczne prowadzone pod egidą ONZ ciągną się już od wielu lat. Większość podejmowanych decyzji politycznych nie pomaga krajom w przechodzeniu do gospodarki niskowęglowej i nie wspiera wysiłków krajów rozwijających się w zapobieganiu dramatycznym zjawiskom pogodowym, takim jak wielomiesięczne susze i powodzie. Próżno szukać także wsparcia finansowego dla krajów najbardziej narażonych na konsekwencje zmian. Wsparcia, które pozwoliłoby obrać zrównoważoną ścieżkę rozwoju. To przedstawiciele społeczeństwa obywatelskiego zorganizowali w ostatnich latach szereg kampanii przypominających liderom świata o ich odpowiedzialności. Kampanie te dowodzą, że lokalne inicjatywy są w stanie doprowadzić do globalnej zmiany, która zbuduje bardziej zrównoważony i sprawiedliwy świat. Przykładem jest kampania indonezyjskiego partnera brytyjskiej organizacji CAFOD – Instytutu Reform Usług Podstawowych (IESR) – „Społeczeństwo niskowęglowe”, która miała podnieść wśród młodzieży i mieszkańców indonezyjskich miast świadomość tzw. śladu węglowego. Okazuje się, że zmieniając podejście i styl życia, można stworzyć zupełnie inne społeczeństwo.
Innym sposobem jest upowszechnianie energetyki odnawialnej i wiedzy o efektywności energetycznej. Jednak tu nie wystarczą już inicjatywy indywidualne – niezbędna jest wola polityczna, która pozwoli na rozwinięcie i upowszechnienie odpowiednich działań na poziomie międzynarodowym.
Rok 2014 jest dla tej polityki rokiem kluczowym, bowiem wszystkie kraje muszą przygotować swoje stanowiska na konferencję klimatyczną w Paryżu w 2015 roku. Tam właśnie ma zostać podpisana wielostronna umowa, zapobiegająca dalszym skutkom zmian klimatycznych. Aby umowa ta była sprawiedliwa, niezbędne jest, by poszczególne kraje uczciwie zaakceptowały swoją odpowiedzialność za zmiany klimatu i zadeklarowały gotowość dalszej walki z ich skutkami. Jest to doskonała okazja dla Polski i całej Unii Europejskiej do aktywnego przywództwa politycznego – tworząc założenia ambitnej polityki klimatycznej i energetycznej do 2030 roku, kraje przyczynią się do zapewnienia Europie niskoemisyjnej przyszłości. Planowane działania powinny zwiększać efektywność energetyczną oraz udział energii odnawialnej w Europie, zapewniając tym samym większe bezpieczeństwo energetyczne i odpowiednio redukując emisję. Równie ważne jest tu solidarne, ale jednocześnie zróżnicowane finansowanie – dzięki niemu kraje najbiedniejsze będą mogły lepiej radzić sobie z przystosowaniem do zmian klimatycznych.
Ważne, by społeczność międzynarodowa zrozumiała niezwykle dużą wagę klimatycznych negocjacji, które toczyć się będą w 2015 roku. Krótkowzroczne ambicje powinny zostać zastąpione przez dalekosiężną wizję, tak aby idea sprawiedliwości klimatycznej zagościła w dyskusji ekonomiczno-społecznej i na stałe włączona została w nową architekturę ludzkiego dobrobytu.
