Tematem rozmowy była „Iwona, księżniczka Burgunda”, pierwszy dramat Witolda Gombrowicza, który otwiera się na bardzo wiele różnych odczytań. Zagadkowe zachowanie tytułowej bohaterki nabiera odmiennych znaczeń w różnych – filozoficznych, antropologicznych i socjologicznych – kontekstach. Najwięcej emocji wzbudziła interpretacja w kluczu psychoanalitycznym i politycznym, zwłaszcza zaś wątek społecznej i kulturowej opresji, której doświadczają kobiety. Czy milczenie Iwony wiązać należy ze statusem kozła, a właściwie kozy ofiarnej? Czy przeciwnie, stanowi ono narzędzie buntu? Młodzież spontanicznie wybrała tę drugą możliwość i uznała, że Iwona, cofając się przed wejściem w język, odrzuca zespół tożsamościowych stereotypów i odmawia przyjęcia kulturowo zdefiniowanej płci.