Portrety ludzi ciekawych i odznaczonych

Donald Trump nie zawodzi, i to na wszystkich frontach, do wyśrubowanego poziomu ze wszech sił próbują dorównać najbliżsi współpracownicy, ale po prostu nie mają szans, boss jest tylko jeden.

13.02.2017

Czyta się kilka minut

Ponieważ ostatnio w Polsce nie dzieje się nic interesującego – zwłaszcza na drogach – moje myśli pozostają w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, przy bratnim (Kościuszko, Scorupco oraz Sobieski – oczywiście: Leelee Sobieski) amerykańskim narodzie. Dola jego niełatwa, choć spektakularna. Nikt ich przed wyborami nie uprzedził, że tak będzie, no i pranksterska lawina ruszyła z kopyta.

Donald Trump nie zawodzi, i to na wszystkich frontach, do wyśrubowanego poziomu ze wszech sił próbują dorównać najbliżsi współpracownicy (konsumujący kilkadziesiąt gum do żucia dziennie rzecznik prasowy, pani minister edukacji zgłaszająca potrzebę posiadania broni w szkołach – w celu obrony przed misiem, dajmy na to, grizzly), ale po prostu nie mają szans, boss jest tylko jeden. Odbył już serię sensacyjnych rozmów telefonicznych, wykonał kilka tysięcy tweetów na najróżniejsze tematy (mam nadzieję, że owe tweety zostaną wydane w formie książkowej), zmiażdżył kiść premiera Japonii, a za chwilę zagra z nim w golfa... i wygra. Bukmacherzy odmówili przyjmowania zakładów, po prostu Donald Trump zawsze wygrywa w golfa, jego piłeczka może lecieć hen, w krzaki, ale i tak cudownym zrządzeniem losu zaraz znajduje się tuż koło dołka.

Ameryka oczywiście nie może udawać, że wymyśliła widelec, więc już na początku nowej prezydentury musiał zarysować się trop, nazwijmy go, polski – a raczej Czapski. Podobnie jak z nieżyjącym Józefem Czapskim swego czasu chciał porozmawiać minister kultury Podkański, tak obecnie prezydent USA najwyraźniej nie zdawał sobie sprawy, że bohaterski abolicjonista Frederick Douglass nie jest już osiągalny, i to od dość długiego czasu. Jest to o tyle ciekawe, że Douglass był w XIX wieku najczęściej fotografowanym człowiekiem świata, co powinno zaimponować Trumpowi, zwłaszcza że nawet sam Abraham Lincoln przegrywa z Douglassem na portrety fotograficzne w stosunku 126:160. Imponujące liczby, zwłaszcza zważywszy, że jesteśmy jeszcze przed epoką selfie.

À propos selfie, cała Polska szepcze o „Uchu prezesa”, więc rzuciłem okiem, i powalił mnie Wojciech Kalarus jako minister wojny. Co za kreacja! Złoty Medal Za Zasługi Dla Obronności Kraju oraz Złote Orły w jednym. Żeby tylko się nie utożsamił, bo będą szkody. ©

Dziękujemy, że nas czytasz!

Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →

Dostęp 10/10

  • 10 dni dostępu - poznaj nas
  • Natychmiastowy dostęp
  • Ogromne archiwum
  • Zapamiętaj i czytaj później
  • Autorskie newslettery premium
  • Także w formatach PDF, EPUB i MOBI
10,00 zł

Dostęp kwartalny

Kwartalny dostęp do TygodnikPowszechny.pl
  • Natychmiastowy dostęp
  • 92 dni dostępu = aż 13 numerów Tygodnika
  • Ogromne archiwum
  • Zapamiętaj i czytaj później
  • Autorskie newslettery premium
  • Także w formatach PDF, EPUB i MOBI
89,90 zł
© Wszelkie prawa w tym prawa autorów i wydawcy zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów i innych części czasopisma bez zgody wydawcy zabronione [nota wydawnicza]. Jeśli na końcu artykułu znajduje się znak ℗, wówczas istnieje możliwość przedruku po zakupieniu licencji od Wydawcy [kontakt z Wydawcą]
Reżyser teatralny, dramaturg, felietonista „Tygodnika Powszechnego”. Dyrektor Narodowego Teatru Starego w Krakowie. Laureat kilkunastu nagród za twórczość teatralną.

Artykuł pochodzi z numeru TP 08/2017