Pasterz Dawid

Saul poniósł klęskę, bo nie pobił Amalekitów i oszczędził ich zwierzynę, mówiąc (te słowa wzięte są z midrasza): „Jeśli ludzie zgrzeszyli, dlaczego zwierzęta mają ponieść karę? Jeśli dorośli zawinili, dlaczego dzieci mają cierpieć?”.

04.07.2017

Czyta się kilka minut

I wtedy głos z nieba oznajmił: „Saulu, nie bądź zbyt bogobojny!”. Słowa te brzmią jak herezja. A kiedy Saul wybił całą ludność kapłańskiego miasta Now, znowu rozległ się głos z nieba: „Saulu, nie bądź zbyt grzeszny!”.

Na przykładzie Saula sformułowano ważną maksymę moralną: nie wolno być zbyt miłosiernym dla okrutników, bo sami staniemy się okrutnikami w stosunku do miłosiernych. Mam nadzieję, że nikt z nas nie będzie musiał stosować się do tej zasady.

Nastał czas nowego króla. Saul został odrzucony. Bóg wybrał Dawida syna Isaja, wnuka Moabitki Rut. Był on pasterzem jak Mojżesz czy Jakub. Pasterz codzienną pracą pokazuje czytelnikom Biblii, czy nadaje się na pasterza ludu. Dawid był w tej dziedzinie świetny. „Dawid jako pasterz dokładnie wyliczał, ile i jaka karma należy się każdej owcy, jeśli ma być silna i zdrowa. Najpierw sprowadzał na pole jagnięta. One skubały wierzchołki traw. Były miękkie i najłatwiej było je gryźć. Następnie sprowadzał stare capy o słabszych już zębach, by mogły gryźć środkowe, jeszcze miękkie części trawy. Na koniec te młode, silne owce, które zjadały trawę przy samych korzeniach”. Tak dbał o powierzone mu stworzenia. Bóg zyskał pewność, że taki pasterz może kierować Jego owcami, czyli ludem wybranym. Do rządzenia nie trzeba kompetencji filozofa. Nie ma miejsca na demagoga. Jest za to na kogoś uważnego i opiekuńczego.

Dawid był nie tylko pasterzem broniącym swoje owce. Był też muzykantem. Grał Saulowi, gdy dopadał go zły duch. Uspakajał nieudanego monarchę i łagodził jego humory. Harfa wisiała w sypialni Dawida i gdy nocą wkradał się do izby wiatr północy, wydobywał z niej piękną, cichą melodię. Budziła ona pasterza, który wstawał, modlił się do Boga i studiował Torę.

Nie wolno rzec złego słowa o królu, choć był istotą namiętną aż do szaleństwa. Potrafił wydać na śmierć niewinnych. Mógł nagi tańczyć na ulicy, śpiewając na chwałę Boga. Był w opisach biblijnych osobą z krwi i kości. Żył krótko. Siedemdziesiąt lat. A życie zawdzięczał Adamowi. Adam miał żyć lat tysiąc. Dawid zobaczył błąkającą się w zaświatach duszę Adama. Nie miał się narodzić. Nie było dla niego lat życia. Wtedy Adam oddał mu swoje siedemdziesiąt lat.

Dawida na króla wybrał sam Bóg. Samuelowi nie starczyło już wzroku wewnętrznego, by dojrzeć zalety młodego chłopaka wielkiej urody, bystrych oczu, liskowatego na obliczu. Namaścił go oliwą w obecności braci i ogłosił monarchą. Wybrał jego, a razem z nim całą dynastię. Dawid mógł mieć w chwili namaszczenia co najwyżej lat piętnaście. A działo się to (mniej więcej) w 1025 roku wspólnej ery. Przez pierwsze kilka lat znajdował się na dworze króla Saula, a potem ukrywał się przez siedem lat w jaskiniach. Żywił się czym popadło. W młodym jeszcze Dawidzie zakochał się syn Saula Jonatan, ostrzegając przed szaleństwami swego ojca. Dawid – którego Psalmy są tak nam współczesne – zmarł na początku wieku dziesiątego. Trzy tysiące lat temu. ©

Dziękujemy, że nas czytasz!

Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →

Dostęp 10/10

  • 10 dni dostępu - poznaj nas
  • Natychmiastowy dostęp
  • Ogromne archiwum
  • Zapamiętaj i czytaj później
  • Autorskie newslettery premium
  • Także w formatach PDF, EPUB i MOBI
10,00 zł

Dostęp kwartalny

Kwartalny dostęp do TygodnikPowszechny.pl
  • Natychmiastowy dostęp
  • 92 dni dostępu = aż 13 numerów Tygodnika
  • Ogromne archiwum
  • Zapamiętaj i czytaj później
  • Autorskie newslettery premium
  • Także w formatach PDF, EPUB i MOBI
89,90 zł
© Wszelkie prawa w tym prawa autorów i wydawcy zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów i innych części czasopisma bez zgody wydawcy zabronione [nota wydawnicza]. Jeśli na końcu artykułu znajduje się znak ℗, wówczas istnieje możliwość przedruku po zakupieniu licencji od Wydawcy [kontakt z Wydawcą]
(1951-2023) Socjolog, historyk idei, publicysta, były poseł. Dyrektor Żydowskiego Instytutu Historycznego. W 2013 r. otrzymał Nagrodę im. ks. Józefa Tischnera w kategorii „Pisarstwo religijne lub filozoficzne” za całokształt twórczości. Autor wielu książek, m… więcej

Artykuł pochodzi z numeru Nr 28/2017