Oświata: tysiąc złotych to początek

Tej debaty nie da się już uniknąć: polska edukacja potrzebuje nie tylko podwyżek, ale też reformy systemu nagradzania i szkolenia nauczycieli.

25.03.2019

Czyta się kilka minut

Prezes ZNP Sławomir Broniarz (z prawej) i przewodniczący OPZZ Jan Guz,  Warszawa, 25 marca 2019 r. / Fot. Sławomir Kamiński / Agencja Gazeta /
Prezes ZNP Sławomir Broniarz (z prawej) i przewodniczący OPZZ Jan Guz, Warszawa, 25 marca 2019 r. / Fot. Sławomir Kamiński / Agencja Gazeta /

Za strajkiem opowiedziało się od 85 do 90 proc. osób z placówek edukacyjnych, które weszły w spór zbiorowy” – ogłosił w miniony poniedziałek przed południem prezes Związku Nauczycielstwa Polskiego Sławomir Broniarz. To oznacza niemal pewny strajk w szkołach. Strajk, który może przejść do historii, jeśli od poniedziałku 8 kwietnia od pracy odstąpi faktycznie – jak szacuje ZNP – nawet pół miliona nauczycieli i innych pracowników oświaty. I jeśli akcja, co nietrudno sobie wyobrazić, sparaliżuje kwietniowe egzaminy, a w wersji skrajnej także te maturalne. Wbrew zataczającemu coraz szersze kręgi szantażowi moralnemu, zgodnie z którym nauczycielom strajkować nie wypada, bo to oznacza „branie dzieci jako zakładników”.

Polscy nauczyciele zarabiają za mało. A nawet – wbrew propagandzie sukcesu snutej przez minister edukacji Annę Zalewską – zarabiają coraz mniej, bo mimo ostatnich podwyżek ich przeciętne pobory są niższe w stosunku do średniej krajowej, niż były jeszcze kilka lat temu. Ale niezależnie od rozstrzygnięcia tego sporu jego kres (czy nastąpi on w efekcie strajku, czy może przed 8 kwietnia, nie wiemy – ten numer „Tygodnika” zamykaliśmy jeszcze przed tzw. rozmowami ostatniej szansy między związkowcami a MEN) powinien być początkiem wielkiej debaty o... reformie.


Czytaj także: ŁUKASZ JAROSZ, nauczyciel, poeta i muzyk: Najpierw byłem pasjonatem, potem zacząłem też być frustratem, teraz czuję się dodatkowo frajerem. Jeśli nadarzy się okazja, wezmę udział w strajku.


„Nie poprawimy sytuacji w edukacji, nie pozyskamy młodych absolwentów – mówił w miniony poniedziałek na antenie RMF FM Sławomir Broniarz – jeżeli będziemy im proponowali 1800 złotych na rękę na starcie”. To tylko część prawdy, bynajmniej nie wyłącznie dlatego, że w tej debacie każdy rzuca liczbami, jakie są dlań wygodne (prezes Broniarz podaje zasadnicze wynagrodzenie nauczycieli, mimo że stanowi ono nieco ponad 60 proc. ich faktycznych poborów; MEN posługuje się danymi z uwzględnieniem wszystkich dodatków, a także godzin nadliczbowych). Również z tego powodu, że ten tysiąc złotych, o który jakże słusznie walczą nauczyciele, nie uleczy sytuacji w oświacie.

Jej problemem pozostanie anachroniczny i niejasny sposób wynagradzania – z plątaniną dodatków, „trzynastek” i wyrównań – którego jedyną logiką jest finansowa urawniłowka, za nic mająca podział na nauczycieli wybitnych i kiepskich. A przede wszystkim fakt, że ci drudzy (tak, jest ich w polskich szkołach sporo, o czym i MEN, i związki zawodowe wolą na wszelki wypadek milczeć) trafiają w ogóle do pracy w szkole, bo równie niejasny jest system kwalifikacji do zawodu. Czy sens miałoby ustanowienie listy uczelni uprawnionych do kształcenia tej grupy zawodowej, czy może – jak proponują inni – wprowadzenie państwowego egzaminu na nauczyciela, to kwestie do dyskusji. Najpierw te i podobne postulaty muszą jednak wybrzmieć, co przy okazji sporu między MEN a związkami nie nastąpiło.

Polskiemu nauczycielowi trzeba znacznie więcej zapłacić, ale też więcej od niego – już na starcie – wymagać. Oświatowy strajk, choćby zakończył się pełnym sukcesem, należy więc uznać za pierwszy krok. Kolejnym powinna być reforma: nawet jeśli to straszne słowo budzi po 30 latach nieustannego remontu oświaty zrozumiałą grozę, bez reformy właśnie polska szkoła będzie się staczać w nędzę. Nędzę znacznie głębszą niż tylko ta mierzona chudością nauczycielskich portfeli.

Dziękujemy, że nas czytasz!

Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →

Dostęp 10/10

  • 10 dni dostępu - poznaj nas
  • Natychmiastowy dostęp
  • Ogromne archiwum
  • Zapamiętaj i czytaj później
  • Autorskie newslettery premium
  • Także w formatach PDF, EPUB i MOBI
10,00 zł

Dostęp kwartalny

Kwartalny dostęp do TygodnikPowszechny.pl
  • Natychmiastowy dostęp
  • 92 dni dostępu = aż 13 numerów Tygodnika
  • Ogromne archiwum
  • Zapamiętaj i czytaj później
  • Autorskie newslettery premium
  • Także w formatach PDF, EPUB i MOBI
79,90 zł
© Wszelkie prawa w tym prawa autorów i wydawcy zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów i innych części czasopisma bez zgody wydawcy zabronione [nota wydawnicza]. Jeśli na końcu artykułu znajduje się znak ℗, wówczas istnieje możliwość przedruku po zakupieniu licencji od Wydawcy [kontakt z Wydawcą]
Dziennikarz działu krajowego „Tygodnika Powszechnego”, specjalizuje się w tematyce społecznej i edukacyjnej. Jest laureatem Nagrody im. Barbary N. Łopieńskiej i – wraz z Bartkiem Dobrochem – nagrody Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Trzykrotny laureat… więcej

Artykuł pochodzi z numeru Nr 13/2019