Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
W wywiadzie udzielonym "Znakowi" Vanier pokazuje, jak doświadczenie bycia z ludźmi zranionymi zmieniło jego rozumienie ludzkiej kondycji, Ewangelii, Kościoła, polityki, a nawet gospodarki. Dostrzegł, że kruchość jest warunkiem otwarcia i miłości, że sensem Dobrej Nowiny jest wychodzenie do obcych i ubogich, że istotą Kościoła jest ryzykowna misja, a nie bezpieczne konserwowanie tożsamości, że polityka ma budować wspólnotowe więzi i opierać się na pokorze wobec prawdy o człowieku, że celem gospodarki wreszcie nie powinien być wyłącznie zysk, ale zrównoważony rozwój, który uwzględnia los ubogich i wykluczonych. O mądrości tej piszą przejmująco rodzice i opiekunowie osób niepełnosprawnych umysłowo. Bodaj najważniejsza nauka, którą wyciągnęli ze swego losu, brzmi: intelekt to nie wszystko. I dodatkowa: podchodź do życia wprost, ufaj dotykowi, spojrzeniu i czułości.
W lutowym "Znaku" publikujemy także studium Davida F. Forda o teologii wywiedzionej z doświadczenia Arki i dzieła Vaniera oraz szkic filozoficzny s. Barbary Chyrowicz.