Nie ma lepszych i gorszych

Ewangelia z ostatniej środy: „Do innego rzekł: Pójdź za Mną!”.

09.10.2017

Czyta się kilka minut

Ten odpowiedział: „Panie, pozwól mi najpierw pójść i pogrzebać mojego ojca! Odparł mu: Zostaw umarłym grzebanie ich umarłych, a ty idź i głoś królestwo Boże!” (zob. Łk 9, 57-62).

W pierwszej chwili stajemy raczej porażeni niż zbudowani tym Słowem. Jezusowe polecenie wydaje się nieludzkie! Jak można odciągnąć kogoś od pogrzebu własnego ojca? Czy jest coś, co może być ważniejsze od wypełnienia tego obowiązku? Jak można – nie szanując ludzkiego prawa do czasu żałoby – nakładać na tego, kto płacze, nowe ciężary i obowiązki? Czy to nie jest słowo wbrew miłosierdziu?

I wbrew przykazaniu? Czy to nie Pan nakazał nam praktykę uczynków miłosierdzia? A wśród nich: „umarłych grzebać”? Czy nie o tym właśnie mówią z naciskiem pierwsze rozdziały Księgi Tobiasza? Czy to Słowo można przyjąć dosłownie? Czy można je w ogóle interpretować sensownie?

Tymczasem – jak się wydaje – ówcześni słuchacze Jezusa byli zapewne również zaskoczeni, ale jednak nie zgorszeni. Znali bowiem z Tory (a tę znali nieporównywalnie lepiej od nas) dwa teksty, które dostarczyły kluczy do zrozumienia Jezusowego wezwania. Otóż Tora zabrania grzebania swoich najbliższych dwóm rodzajom wiernych. Księga Kapłańska wymaga tego od Arcykapłana: „W ogóle nie zbliży się do żadnego zmarłego, nie narazi się na nieczystość rytualną ani z powodu ojca, ani z powodu matki. Nie będzie wychodził z przybytku świętego, nie będzie bezcześcił świętego przybytku swego Boga” (Kpł 21, 11n). Chodzi ściśle o Arcykapłana – kapłanom Prawo pozwala pogrzebać swoich najbliższych (rodziców, dzieci i samotną siostrę – zob. Kpł 21, 1-3). Księga Liczb natomiast nakłada to samo zobowiązanie na tych, którzy w szczególny sposób należą do Boga na mocy złożonego ślubu nazireatu: „w okresie, kiedy jest poświęcony dla Pana, nie może się zbliżyć do żadnego trupa. Nawet przy swoim zmarłym ojcu, matce, bracie czy siostrze nie może zaciągnąć nieczystości, gdyż nosi na swej głowie [znamię] poświęcenia dla Pana. Podczas całego okresu nazireatu jest poświęcony dla Pana” (Lb 6, 6-8).

Oto mamy światło, które co nieco rozjaśnia dotychczasową ciemność. Słowo Jezusa jest radykalne, ale nie nieludzkie. Każdemu, kto chce się nań w posłuszeństwie otworzyć, objawia Ono najpierw jego godność. Otóż każdy z Jezusowych uczniów jest Arcykapłanem! Każdy z nas od chwili chrztu ma bowiem udział w kapłańskiej godności Chrystusa – Jedynego i Najwyższego Kapłana. Każdy z nas – Jezusowych uczniów – jest również „Bożym nazirejczykiem”. Chrześcijaństwo nie zna uczniów „pierwszej” i „drugiej” kategorii – lepszych i gorszych, bardziej i mniej należących do Boga. Należymy do Niego od chrztu – a potem, mocą kolejnych swoich decyzji, potwierdzamy tę przynależność: stajemy się tym, kim jesteśmy. Każda jednak świętość chrześcijańska zbudowana jest na chrzcie. To w nim – a wcześniej jeszcze w samym akcie stwórczym – otrzymujemy od Pana podstawową i nieusuwalną godność.

Jezus mówi każdemu z nas: „Jesteś Arcykapłanem” oraz „Jesteś mój”. Otwiera w ten sposób przed nami perspektywę komunii ze sobą – miłości, która przemienia i upodabnia. Obdarza godnością. Choć – to oczywiste – wzywa także do ofiary: istotą Jezusowego kapłaństwa jest to, że kapłan jest tożsamy z ofiarą – nie składamy bowiem Bogu w ofierze martwych zwierząt, ale siebie żyjących.

Owa kapłańska i uczniowska godność aktualizuje się w nas w momencie misji: „Idź i głoś królestwo Boże”. Nie jest dla „kanapowej” kontemplacji i błogiego zachwytu sobą; jest i ma być uruchamiająca.©

Dziękujemy, że nas czytasz!

Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →

Dostęp 10/10

  • 10 dni dostępu - poznaj nas
  • Natychmiastowy dostęp
  • Ogromne archiwum
  • Zapamiętaj i czytaj później
  • Autorskie newslettery premium
  • Także w formatach PDF, EPUB i MOBI
10,00 zł

Dostęp kwartalny

Kwartalny dostęp do TygodnikPowszechny.pl
  • Natychmiastowy dostęp
  • 92 dni dostępu = aż 13 numerów Tygodnika
  • Ogromne archiwum
  • Zapamiętaj i czytaj później
  • Autorskie newslettery premium
  • Także w formatach PDF, EPUB i MOBI
89,90 zł
© Wszelkie prawa w tym prawa autorów i wydawcy zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów i innych części czasopisma bez zgody wydawcy zabronione [nota wydawnicza]. Jeśli na końcu artykułu znajduje się znak ℗, wówczas istnieje możliwość przedruku po zakupieniu licencji od Wydawcy [kontakt z Wydawcą]
Kardynał, arcybiskup metropolita łódzki, wcześniej biskup pomocniczy krakowski, autor rubryki „Okruchy Słowa”, stały współpracownik „Tygodnika Powszechnego”. Doktor habilitowany nauk humanistycznych, specjalizuje się w historii Kościoła. W latach 2007-11… więcej

Artykuł pochodzi z numeru Nr 42/2017