Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Urodziła się w 1948 r. w Warszawie. Studiowała lingwistykę i filozofię, początkowo jej zainteresowania kierowały się w stronę literatury francuskiej, szybko jednak zwyciężyła kultura niemiecka. Jest jedną z najwybitniejszych polskich tłumaczek filozofii i literatury niemieckojęzycznej, a także eseistką i krytyczką literacką. Wprowadziła do polszczyzny m.in. dzieła Hansa Georga Gadamera, Jürgena Habermasa, Theodora W. Adorna, Maksa Horkhei- mera, Friedricha Nietzschego, Richarda Wagnera, Heinricha Bölla, Hermanna Hessego, Patricka Süskinda i W.G Sebalda. Małgorzata Łukasiewicz jest także najważniejszą w Polsce tłumaczką Roberta Walsera. Poświęciła mu w 1990 r. monografię zatytułowaną „Robert Walser”. Opublikowała również kilka książek eseistycznych o translatoryce i literaturze nie tylko niemieckiej: „Rubryka pod różą” (2007), „Jak zostać artystą. Na przykładzie Thomasa Manna” (2011), „Dziwna rzecz – pisanie” (2012) i „Pięć razy o przekładzie” (2017). Członkini kapituły Nagrody Literackiej Gdynia w latach 2006-18.
Za swoją działalność translatorską i popularyzatorską Małgorzata Łukasiewicz została wyróżniona wieloma polskimi i zagranicznymi nagrodami – jest laureatką m.in. Nagrody „Literatury na Świecie”, PEN Clubu, „Zeszytów Literackich” im. Pawła Hertza, Nagrody im. Kazimierza Wyki, Nagrody im. Hermanna Hessego czy Nagrody Polsko-Niemieckiej. Jej przekłady są wysoko cenione przede wszystkim ze względu na wierne, plastyczne oddanie przekazywanego sensu i erudycyjność. Jej zdaniem dobry przekład to taki, „w którym widać, że nie ślizgamy się po wierzchu, tylko wnikamy w materię danego tekstu, jakakolwiek by ona była”. W wywiadzie z Zofią Zaleską, opublikowanym w tomie „Przejęzyczenie. Rozmowy o przekładzie”, mówiła o swojej pracy: „Może przemawia przeze mnie cechowa zarozumiałość, ale gotowa jestem się upierać, że tłumaczenie to królewska droga, najbardziej obiecujący sposób obcowania z literaturą”. ©℗