Trzeci etnokryminał Małgorzaty i Michała Kuźmińskich.

W romskiej osadzie na Sądecczyźnie znaleziono martwego chłopczyka o jasnej karnacji i włosach koloru pszenicy. Wkrótce policja odkrywa, że mieszka tam blondwłosa dziewczynka… Między Romami a ich sąsiadami od lat zbiera się na burzę. Teraz napięcie sięga zenitu.
Anka Serafin na prośbę policji próbuje nawiązać kontakt z Romami. Mierzy się z murem milczenia i własnymi wyobrażeniami o roli antropologa. Tymczasem dziennikarz śledczy Sebastian Strzygoń jednym kamieniem porusza medialną lawinę. Narasta lęk, niezrozumienie i wrogość.
Jakie jeszcze tajemnice kryje społeczność tej z pozoru sielskiej krainy? Co jest faktem, a co uprzedzeniem? I czy kogoś obchodzi jeszcze prawda, gdy rozkręca się spirala nienawiści?

Recenzje

"Świetny etnokryminał: z rozbudowaną fabułą, drobiazgowym researchem, nieoczywistym śledztwem i mnożącymi się pytaniami. Powieścią „Kamień” Kuźmińscy udowodnili, że są w czołówce polskich autorów powieści kryminalnych."
Cała recenzja na: dziennikzachodni.pl

"Podobnie, jak to było w poprzedniej książce, akcja jest nieprzewidywalna. Im bardziej bohaterowie zdają się dochodzić do rozwiązania, tym więcej niewiadomych pojawia się na ich drodze. Czytelnik nie może doczekać się tego, co będzie dalej i z niecierpliwością obserwuje ich działania. Wielokrotnie trzeba sobie zadać pytania, gdzie jest prawda, gdzie kłamstwa, gdzie rzeczywistość, a gdzie stereotypy?"
Cała recenzja na: kulturantki.pl

"Kamień to bardzo dobry etnokryminał poruszający kontrowersyjne tematy dotyczące uchodźców i Romów. Idealny do tego, żeby nie tylko zagłębić się w lekturze świetnego kryminału, ale także poznać środowisko Romów z różnych stron, nie tylko tej złożonej z warstwy stereotypowej. Polecam z czystym sercem."
Cała recenzja na: recenzjezpazurem.pl

"Kamień, obok warstwy kryminalnej, to głównie spojrzenie na aktualną sytuację polityczną i społeczną – to swoista diagnoza stanu społeczeństwa obecnego czasu. I nie jest to zjawisko przypisane tylko tej części serii; pozostałe dwie również szły w takim kierunku, stając się czymś dużo więcej, niż tylko pisaną ku rozrywce fabułą kryminalną. Konieczność pogłówkowania nad przebiegiem wydarzeń i tożsamością sprawców idzie tutaj w parze z refleksjami dotyczącymi miejsc, w których dochodzi do zbrodni."
Cała recenzja na: mojswiat-szelestkart.blogspot.com