Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Hej, płyną kaczki Cisy wodą,
Płyną kaczki Cisy wodą.
Mamo moja, nie gańże mnie,
Mamo moja, nie gańże mnie.
Hej, zganisz mnie w złą godzinę,
Zganisz mnie w złą godzinę.
Sam już nie wiem, gdzie zaginę,
Sam już nie wiem, gdzie zaginę.
Hej, zaginę ja w obcym kraju,
Zaginę ja w obcym kraju.
Któż wykopie mi mogiłę?
Któż wykopie mi mogiłę?
Hej, wykopią grób obcy ludzie,
Wykopią grób obcy ludzie.
Czy nie żal ci, mamo, będzie?
Czy nie żal ci, mamo, będzie?
Hej, jakże by mi, synku, nie żal?
Jakże by mi, synku, nie żal?
Tyś na moim sercu leżał,
Tyś na moim sercu leżał.
Hej, płyną kaczki Cisy wodą,
Płyną kaczki Cisy wodą.
Przełożył Przemysław Tomanek
Ludowa pieśń łemkowska uważana jest za pożegnanie wyruszającego na obczyznę młodego człowieka z domem i matką (rzeka Cisa, dopływ Dunaju, ma swe źródła na południowych stokach Karpat: Czarnohory i Gorganów). Ostatnio pieśń znana była głównie z wykonania zespołu Pikardyjska Tercja (jest ono dostępne w serwisach społecznościowych).
Na Majdanie pojawiła się po raz pierwszy 26 stycznia, w trakcie uroczystości żałobnych i symbolicznego pożegnania jednej z pierwszych ofiar: Białorusina Michaiła Żyzniewskiego. Została wówczas wykonana na prośbę jego matki, jako ulubiona ukraińska pieśń Żyzniewskiego. Odtąd wykonywano ją podczas pożegnania kolejnych ofiar.
21 lutego towarzyszyła uroczystej, głównej ceremonii pożegnania poległych obrońców Majdanu.
