Dodatek 2

Wiersz, czyli działanie

Katarzyna Trzeciak
Tatev Chakhian czyni z poezji rodzaj antropologicznego laboratorium, w którym bada zarówno współczesność, jak i historię swojej ojczyzny.

Biblioteka poety

Michał Sowiński
Selim Babullaoglu nieustannie na­słuchuje rzeczywistości – jest uważny, a jego czujność nakierowana jest przede wszystkim na fałszywe nuty w lamentach i…

Ironia i polityka

Michał Sowiński
Związki między poezją a polityką od zawsze były skomplikowane, a jeśli dodamy do tego jeszcze permanentną, przenikającą wszystko ironię, uzyskamy równanie z…

Świadomość jako metafora

Katarzyna Trzeciak
„Biała burza przebudzenia”, debiutancki tom Erkki Filandera, to zapis wciąż na nowo powtarzanej próby zrozumienia przyrody.

Nonszalancja i wdzięk

Michał Sowiński
Wigman czyni swoją poezję wehikułem dla zwykłych opowieści – zasłyszanych na ulicy, w sklepie albo barze.

Poetyckie interwencje

Katarzyna Trzeciak
Linda Vilhjalmsdottir pracuje na krótkich, skondensowanych komunikatach poetyckich, które w tomie „Wolność” służą dosadnemu nazwaniu destrukcyjnych mechanizmów…

Samotność frakturysty

Katarzyna Trzeciak
„Być samotnym bardzo samotnym / i pisać ten wiersz” – to właśnie owa samotność powołuje do życia Fałszywego Dymitra, dziwną postać, której oczami patrzy na…

Pomiędzy

Michał Sowiński
„Znasz słowo na bezsłowne, kiedy ziemia wybucha cykadami?” – pyta Alice Oswald w jednym z wierszy z tomu „Zapadać w jawę”.

Jury

Michał Sowiński