Dwadzieścia pięć lat później Paweł z Tarsu, dawny wyznawca fundamentalistycznego judaizmu, napisał list do przyjaciół w Grecji. Napisał w tym liście, że Jezus z Nazaretu "istniejąc w postaci Bożej (...) upokorzył samego siebie, stając się posłusznym, aż do śmierci" i dodał, że "była to śmierć krzyżowa". Upłynęły wieki, ale tamte wydarzenia i ich lektura stanowią ciągle wyzwanie rzucone ludzkiemu rozumowi. Wyzwanie to polega na budowaniu relacji między człowiekiem a Bogiem na fundamencie absurdu krzyża.

W żadnej innej religii narzędzie tortury nie stało się przedmiotem kultu. Przez jakiś czas krzyż przez samych wyznawców Chrystusa był uważany za materiał dość kłopotliwy. Gdyby mogli wybrać symbolikę sukcesu, to może postawiliby na coś innego. Wybór mógłby paść chociażby na taoistyczny symbol yin i yang. A gdyby musiałby to być krzyż, to niechby to był...