zwący siebie "myśliwymi" mordują wilki bez litości i bez oglądania się na przepisy prawa, swoimi wyczynami chwalą się w swoim gronie otwartym tekstem - tak to dziś wygląda w Polsce, proszę Państwa

No właśnie "Co powinno być tolerowanym poziomem szkód?" Rzeź zwierząt zwabionych jedzeniem pod ambonę? Czy ostrzelanie komuś podwórka? A może zastrzelenie ludziom psa? Czy tylko tego bawiącego się właśnie z dzieckiem? Zastrzelenie konia w stadninie? Czy tylko konia znacznej wartości? A może zastrzelenie ucznia w szkolnym sadzie?

Ciekawe jak jedna osoba w trakcie jednej rozmowy jest w stanie stwierdzić: "Ta bajka często się powtarza i przynajmniej mnie zawsze śmieszyła. Ale to prawda, że wilk nie do końca wpisuje nam się w model łowiectwa. One nie czytają prawa łowieckiego. Myśliwi traktują je jako element, który pozbawiony kontroli zaburza planową i przemyślaną wizję gospodarki łowieckiej." Po czym, gdy wspomina się bobry, na które polowanie jest już uzasadnione, z uwagi na szkody, których wilki nie wyrządzają, nagle okazuje się że "nikomu się nie chce, bo zdobycz marna, a i trzeba się natrudzić": "Absolutnie nikt nie chce i nie wie, jak polować na bobry – mówi Kuba Jurowicz. – Trzeba by po nocy brodzić w wodzie po żeremiach dla bardzo marnej zdobyczy. Wśród myśliwych panuje przekonanie, że te szkody są na wyrost." To jak to w końcu jest z tą "planową i przemyślaną wizją gospodarki łowieckiej"? Jestem ciekawa kto ją bardziej zaburza. Z pewnością nie myśliwi, którzy urządzają sobie rzeź lisów i potem robią sobie selfiaki na tle stosów martwych zwierząt.