Opowieść zbliża się do końca, jeszcze życzenia świąteczne, jeszcze wiersz wysłany przez Joannę Kulmową leżącej w szpitalu Wisławie Szymborskiej. I już tylko daty śmierci: 1 lutego 2011, 17 czerwca 2018.

Historia zaczyna się ponad pół wieku wcześniej. Urzędowo, na papierze z pieczątką krakowskiego „Życia Literackiego”, od „Szanowna Koleżanko”. Szybko jednak relacja między redaktorką-poetką (Szymborska) a młodszą o pięć lat poetką-aktorką (Kulmowa) staje się cieplejsza, przyjacielska. Spotkania są bardzo rzadkie, ale wspólny obiad jesienią 1963 r. w krakowskim Wierzynku (ulubione rydze!) zaowocuje przejściem na „ty”. Kulmowie przenoszą się w 1961 r. z Warszawy do Strumian pod Szczecinem, Joanna zarabia głównie pisaniem i tłumaczeniem librett operowych. Szymborska, choć nieustannie zapraszana, nigdy nie dotrze do ich schronienia, które zresztą okaże się nie do końca bezpieczne....