Raczej niemożliwa...Wierzymy "wiarą Kościoła", by nie wpaść w sidło subiektywizmu i redukcji Boga do własnego intelektu, czy emocji. Właśnie problemem Reformacji sprzed 500 lat był ów subiektywizm, który w imię sola scriptura zaprzeczył Tradycji i w pewnym sensie Kościołowi, który także w tamtym czasie nie podjął należycie wezwania do oczyszczenia się. Ale Kościół jest od tego, by zmagać się z ludzkim grzechem na zasadzie Krzyża, który samemu się dźwiga. Kościół to nie ikona nietykalnej jak Arka Przymierza świętości Boga, w dominacji "naturalnej" tremedium sacrum. Kościół to przede wszystkim Eucharystia jako wdzięczność za łaskę Boga: powołania do istnienia i zbawienia poprzez wejście w sens tegoż istnienia. Kościół Chrystusa, co stoi na Opoce, nie tylko nie poddaje się "mocy bram piekielnych", ale sam je przełamuje-idąc do piekła za Chrystusem, by tam stanąć twarzą w twarz z wszelkim(swoim) grzechem.

O czysta ignorancjo i nieświadomości błoga! (to o mnie). Filmu nie obejrzałem, więc chodzę do Kościoła z podniesionym stanem ducha, jak ten biedny koń z klapkami na oczach i kamienny człek z wiarą „niedotkniętą" krzywdą ofiar. Trudno tylko rozpoznać żałobników, żeby wiedzieć komu składać kondolencje w Kościele. Jezuicie to łatwo, bo już i tak ubrany jest na czarno :) Może by tak nosić krzyżyki z czasów powstania styczniowego? Tak jak ksiądz jezuita modlę się, aby Bóg nie doświadczył mnie ciężką próbą i proszę! A księdza jezuity nie wysłuchał (!?) Może ksiądz o nią sam prosił? Co do twierdzenia, że za pontyfikatu Franciszka Kościół przestaje być rodzajem pobożnej organizacji … i staje się Domem Bożym. A ją sądzę, że to bzdury, bzdury, bzdury, zwłaszcza z perspektywy Kościoła w dużym mieście. Od lat 80. rozwijają się ruchy i formacje świeckie, a wyrazem nieustannego progresu w tym kierunku, jest to, że dziś przy zakonnej czy diecezjalnej parafii działa nawet kilkanaście różnych grup/wspólnot, w których przewaga rodzin czy kobiet. Papież Franciszek „odziedziczył” ten stan, ale w dodatku ostatnio nie szczędził słów bliżej nieokreślonej krytyki pod jego adresem, o ironio!

Nie sadzę aby jakiekolwiek fundamenty zadrżały, karawana jedzie dalej. Nie trwamy w Kościele dla wspólnoty, to bardzo często nadużywany slogan. Trzyma nas w Kościele kulturowy przymus, strach przed ostracyzmem i odrzuceniem. Trwamy w nim dla obrządku i coby ludzie nie gadali. Chrzcimy dzieci bo wszyscy chrzczą, potem komunia, bierzmowanie, wesele i pogrzeb. Po drodze musimy pochylać głowy i chować honor do kieszeni, by nie było obciachu jak przyjdzie co do czego. Przy byle okazji klękamy w konfesjonale, wymyślamy historyjkę dla spowiednika bo trzeba podpisać karteczkę, itp itd. Nie twierdzę, że gdzieś nie ma prawdziwych wspólnot, może i są, ale ja ich tu i teraz jakoś nie dostrzegam.Może ktoś tam postrzega kapłana jako przewodnika i pasterza, w zasadzie wszyscy z którymi rozmawiam, postrzegają go jako urzędnika. Czasami sprawnego, empatycznego, częściej jednak krnąbrnego, zadufanego w sobie, łasego na pieniądze. Takich urzędników jest wielu, nie tylko wśród duchowieństwa, idziemy do nich pokornie i załatwiamy co trzeba, struktury w jakich funkcjonują niewiele nas obchodzą, choć często wkurzają, nie jesteśmy zainteresowani leczeniem ich, raczej skłonni jesteśmy od nich stronić, obchodzić je szerokim łukiem. Jeśli ktoś nie jest kompletnym idiotą, to film Sekielskich niczego mu nowego nie objawił. Nie ma spotkania rodzinnego czy towarzyskiego, gdzie nie poruszono by tematu wyczynów plebana, nic z tych historii nie wynikało przed filmem i nie wyniknie po jego publikacji. Przyjaciółce mojej żony, osobie niezwykle religijnej i głęboko wierzącej, dzieci kupiły bilet do kina na „Kler”. Żona się jej pyta o wrażenia - A wiesz, nic tam specjalnego i odkrywczego nie pokazali, z niejednego pieca chleb jadałam. Tak tam jest i to żadna nowina. Ogłaszanie żałoby to jakaś totalna pomyłka i proszę sobie darować wbijanie gwoździ do trumny. „Polskie społeczeństwo jest wystarczająco głęboko rozczarowane kościelną instytucją” Może Pan jest rozczarowany, ja tak na to nie patrzę, zresztą jeśli ktoś zaczyna wypowiadać sie w imieniu społeczeństwa, to coś niedobrego dzieje się w jego głowie. Ta choroba najczęściej dotyka polityków i wszystkich, którzy ubzdurali sobie misję naprawiania innych, to taka odskocznia od samego siebie i swych problemów, z którymi sobie nie radzą.Starsze pokolenie jest już tak sformatowane, że żadem film ich nie ruszy. Młodzi poznali prawdziwe oblicze księdza podczas edukacji na lekcjach religii w szkole, on dla nich nie jest już kimś magicznym, to taki zakompleksiony facet z klapkami na oczach i kiepsko wyedukowany, nawet najpiękniejsza szata liturgiczna nie przywróci mu w ich oczach magii.„W ten Kościół trzeba uwierzyć i go pokochać” Pokochać go trudno, bo ta miłość tak jakoś mało wzajemna, a wierzyć to mamy w Boga, po to Kościół nasz istnieje.

Odpowiedź jest prosta. Wierzymy w Boga i Kosciół Chrystusowy. To, co mamy tutaj, to instytucja zorganizowana przez ludzi, którzy raz zachowują się odpowiednio, a raz sa to społeczne śmieci.

nawet ją wzmocnił, bowiem pokazał w sposób jednoznaczny, czym jest grzech. Owszem film bolał, lecz boleść, to oznaka życia a nie śmierci.

Wynikająca z wiedzy + historii + umiejętności wyciągania wniosków. Dla ciebie Eddie i twoich kolesi, film Sekielskich, był ( i jest)wielka nadzieją, na zniszczenie KK. Tego waszego, głównego wroga.Oczywiście będziesz głośno protestował, tokował niczym ciećwierz. Podobni tobie Eddie ( od wieków)chcą oddzielić wiarę od nazwijmy to instytucji. Wiara tak, instytucja nie. Do wiary ma każdy prawo i ja ( w domyśle ty) to oczywiste prawo szanuję. Instytucja nie, bo jaki jest koń, każdy widzi. Zło, grzech, wynaturzenia a teraz to okropna pedofilia, zamiatana pod dywan, taki jest KK w rozumieniu eddich tego świata. Dlatego należy zniszczyć instytucjonalny Kościół, by w rozumieniu podobnych tobie, ocalić wiarę pojedynczego człowieka. A co o takim rozumieniu roli Kościoła, widzą podobni mnie? Nihil nowi, mogę powiedzieć. To już przerabialiśmy, w minionych wiekach, zmieniły się tylko środki wyrazu. To Jezus Chrystus a nie rzymski papież powołał apostołów, czyniąc ich rybakami ludzi. Pośród tych apostołów powołał zdrajcę. Czy ty, albo ja, gdybyśmy tworzyli, coś ważnego, powołalibyśmy w skład zarządu zdrajcę. Nie Eddie, nikt z nas, by tak nie postąpił, bo to byłoby po prostu głupie. Wniosek? Królestwo moje nie jest z tego świata, powiada Jezus.W królestwie Jezusa, rządzą inne prawa, nawet takie, które dla nas są głupie. Lecz to Jego a nie nasze królestwo jest wieczne. Dlatego to król lodu, uderza w instytucję, czyli ludzi, tej instytucji, bowiem on widzi swoją szansę w zniszczeniu wiary pojedynczego człowieka, poprzez zniszczenie instytucji. Teraz Eddie, są 3 możliwości. 1 - dobrze o tym wiesz, 2 - nie wiesz, 3 - udajesz że nie wiesz, czyli wracamy do punktu 1. Ja obstawiam punkt nr.1. Co ja mogę ci na to odpowiedzieć? Masz prawo wyboru, lecz jesteś przegranym w punkcie wyjścia. Dlaczego? "Królestwo moje nie jest z tego świata".

Inaczej. To co wpisałeś w odpowiedzi na mój post, to slalom specjalny, albo gigant. Zjazd wykluczam. Z moich słabych obserwacji psychologicznych - istnieje grupa osób, która szczera potrafi być, jak wypije.

fantazjują na jawie a trzeźwieją we śnie...... Inaczej, czasem łatwiej wejść na wysoką górę a trudniej do samego siebie.

Atak nożem na księdza przy kościele Najświętszej Marii Panny na Piasku. Może to był jakiś psychiczny, ale jesli ma to coś wspólnego z tematem jak wyżej będzie reakcja adekwatna do gdańskich wydarzeń...

a we wsi obok jakiś czas temu siekierą chłop zabił swoją babę, w domu w piwnicy, bo zupa była za słona czy za późno - i wiecie co? przy ulicy k o ś c i e l n e j!... i co na to prokuratura, sądy, partia?... ano nic, zamknęli dziada i siedzi nawet nie wiadomo gdzie - a baby dalej po swojemu zupy gotują, a w chłopach też aż się gotuje